به نقل از آکاایران:
پرخاشگری در روانشناسی و دیگر علوم رفتاری و اجتماعی، به معنی رفتاری است که منجر به آزار و درد می شود. باید به این واقعیت اعتراف کرد که پرخاشگری بخش مشترکی از زندگی اجتماعی است، زیرا کم تر کسی را می توان یافت که با بیان های تند و انتقادهای شدید به دیگران آزار نرسانده باشد یا در هنگام خشم، رفتار خشن انجام نداده باشد. هم چنین ممکن است فردی برای تلافی از دشمن منتظر فرصت مناسبی باشد تا کینه خود را خالی کند
علل خشونت'>خشونت وپرخاشگری در
کودکانیادگیری است. یعنی کودکانی که الگوهای رفتاری پرخاشگرانه داشته اند، همانند الگوهای خود رفتار می کنند. چنانچه پدر یا مادری خلق و خویی عصبانی و پرخاشگر داشته باشند، مسلماً فرزندشان نیز پرخاشگر خواهد شد. این رفتار توسط کودک یاد گرفته می شود. از آنجا که کودکان با والدین همانندسازی می کنند، بنابراین بسیاری از رفتارهای پدر و مادر ناخودآگاه توسط فرزندان فراگرفته می شود. توضیح این که فرآیند همانندسازی کاملاً ناخودآگاه صورت می پذیرد...
آکاایران: نکته دیگر این که حتماً لازم نیست والدین با خود کودک پرخاشگری کرده باشند؛ چنانچه او شاهد رفتارهای خشونت بار پدر و مادر با افراد دیگر نیز باشد، این گونه رفتار را فرامی گیرد. بنابراین کودکان از طریق مشاهده، رفتارهای والدین را می آموزند. بر این نکته می توان تاکید کرد که کودکان با چشمان خود می آموزند، یعنی آنچه را مشاهده می کنند، یاد می گیرند، حتی اگر آن رفتار به طور مستقیم در مورد خود آنها صورت نگیرد.
کودکان ناکام پرخاشگر می شوندناکامی یکی از مسائلی است که به پرخاشگری می انجامد. وقتی کودک به هدف خود دست نیابد و ناکام شود، یکی از رفتارهایی که از او سر می porseshmehr17th ...
ادامه مطلبما را در سایت porseshmehr17th دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : cworld-violnce9 بازدید : 91 تاريخ : جمعه 27 خرداد 1401 ساعت: 10:55